Daha seni kucağımıza almamıştık. Evdeydim ve zaman geçirmeye çalışıyorum. Sen geleceksin diye hem çok seviniyor hemde endişe duyuyordum. Hazırlıklarımı yapmaya çalışıyorum ama tamda ne yapacağımı bilmiyordum. Yanıma almam gereken acil doğum çantam hazır ama. Ramazanın ilk günüydü, hatta o gün işe gelmem gerekmişti. İlk beş ay benimle mücadele ettin. Çok kötü bir beş ay geçirdim. Sürekli bir mide bulantısı ile güne başlıyor ve gün boyuncada devam ediyordum. Baban 3 ay yanımızda yoktu. Nisan ayında Almana'ya gitmek zorunda kaldı ama herşey bizim içindi, zaten ben yanlız kalmaya alışıktım. Gerçi bu sefer yalnız değildim sen vardın.Sana iyi bakmalıydım.
Ay ay gelişimini takip etmeye çalışırken, sağlıklı olduğundan emin olmak istiyordum. Doktorumuz Prof.Dr. Hakan Şatıroğlu'ydu. derken ikili, üçlü test oldu ve risk var denildi.
Birsürü korku ve endişe ile Amnio-Sentez yapılmasına karar verdim.Cesurca tek başıma Ankara Üniversitesi Cebeci Doğum kısmına tek başına gittim. Hiç aklıma bir kişinin daha gelmesi gerektiğini düşünmemiştim. Zaten kimsede yoktu. Ayşe Özcan iş arkadaşım, canım komşum, Oğluşumu ilk kucağına alan kişi yanımda olduğun için teşekkür ederim.
Herşey oldu ve bitti. Bir problem olmadığı ortaya çıktı.Mutluyuz.A llaha Şükürler olsun sen iyisin. Son aya kadar çalışmaya devam ederim derken Temmuz ayında Ülgen arkadaşımın düğününe gitmeliydim. En yakın arkadaşım yanında olmalıydım. zaten mesafede fazla değil. Aksaray'da olacak ve orda yaşayacaktı. Düğün esnasında halay bile çektim diyebilirim. Şaşıran gözler üstümdeyken paşa paşa halay çektim. Tabi sana zarar verecek hiçbirşey yapmam Kutluayım sadece halaya adımlar ile eşlik ettim .
Ancak gece odadaki klimayı açık unutmuş olmamız herşeyi değiştirdi. Ertesi sabah tarif edilmez hafif ağrılarım oldu.Gelirkenki rahatlığım yoktu. bel ağrım başladı. Sinyaller hiç iyi değildi ertesi gün ank.Üni. yolu göründü. 7 aylıktın ama karım sanki heran doğuracakmışım gibiydi. Doktorumda zaten senin ortalamanın üstünde olduğunu söylemişti.
Kafanın büyüklüğü konusunda endişe edildi. Ama boyutların karşılaştırıldığında normal ve iri bir bebek olduğu söylendi. O an yaşadığım korkuyu anlatamam. Hemen yatışınıızı yapmamız gerekebilir denildi. Hiç hazır değilim. Hiç kimse yok.Böyle aniden gelemezsin. Erken doğumun sakıncalarını biliyorum. Kafamdan bunların hepsi geçti. En önemlisi Baban yok yanımızda. Gözyaşlarımı tutamadım. Özür diliyorum oğluşum sende tedirgindin. Birşeyler yolunda gitmiyordu. Keşke gitmeseydim düğüne dedim o an.
Seni dinlediler, daha gelmeyeceğini söylemişsin. Ancak ağrılarım sebebiyle dinlenmem gerektiği söylendi.İşyerimden doğum iznine ayrıldım, ama zaman zaman işlerimi evden takip ediyordum.
Derken Eylül ayının 2 si salı günü sabah 10.30 dolaylarında gelmek için haber verdin. Ben çok sakin ama içimde de bir o kadar heyecanlıydım olacaklardan. Ayşe ebeni, canım dostumu aradık.O bizi aldı ve Ankara Üniversitesi Cebeci Kadın Doğumun yolu tutuldu. Ayşe benden daha heyecanlıydı. Inanamıyordum hiç ağrı vermedin bana.Canım sessiz sakindin yine. Kanlar alındı, doktor Hakan Bey arandı. TV programında olduğu için gelmesi için mesajlar bırakıldı.
Ve HAYATIMIN GÜLEN YÜZÜ, KUTLUAY CANIM OĞLUŞUM aramıza katıldı.
İyiki varsın artık kucağımdaydın. Gözyaşlarımı tutamadım. Keşke dedim o andaiçimden. Buruk bir sevinç yaşıyordum. Annelik farklı birşeymiş. Ama keşke benim Annemde olsaydıda seni görebilseydi. Nasıl severdi bilemezsin.Canım Annem Mekanın Cennet Olsun, Nur içinde yat.
Babam ve abim aksaraydan geldiler. Ertesi gün yanımdaydılar. İşyerimden tüm arkadaşlarım yanımda olan herkese çok teşekkür ediyorum.İyiki varsınız.
Ama Ayşe canım dostum. Sana borcumu hiçbir zaman ödeyemem.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder